Railtrash! » Dunieres St.Rambert-d'Albon

Wij gaan verder over en langs de lijn Firminy-St. Rambert, over het spoor-loze gedeelte van Dunières tot het eindpunt St. Rambert. Vanaf Dunières is de spoorlijn over een lengte van ongeveer 9 km. een "axe vert" geworden; een groene as, oftewel een geïnstitutionaliseerd fiets-/voetpad met veel borden en hekjes. Daar vinden wij van Railtrash niet zoveel an, dus we doen dit stuk per auto met hinkstapsprongen en pikken een paar aardige stukjes uit, zoals hier het Viaduct van Sarcenas (km. 30.2), 137 meter lang. Direct achter het viaduct bevond zich de tunnel van Sarcenas (137 meter), maar deze is aan deze zijde bedolven en niet meer waarneembaar en aan het andere uiteinde zorgvuldig dichtgemetseld.	Enkele kilometers verderop, bij Riotord, staat nog deze charmante overwegwachterswoning.	Spoorviaduct over de D184 te Riotord.	In dit hotel menen wij het voormalige station van Riotord (km. 33.2) te herkennen. Het rechterdeel is een latere uitbreiding. Er heerst hier midden in het hoogseizoen een The Shining-achtige stilte...	Vlak voor het gehucht Le Tracol houdt dat Groene-As-fietspad gelukkig op. Het einde ervan wordt gemarkeerd door deze verlaten wachterswoning.
Binnen in de wachterswoning, die aan de achterzijde trouwens behoorlijk uitgebreid is, bevindt zich nog de nodige inventaris die wel een vimbeurtje kan gebruiken.	Deze vochtige verblijfsruimte doet vermoeden dat de wachterswoning als een soort gite d'etappe o.i.d. gefunctioneerd heeft.	Achter de wachterswoning treffen we het roestige wrak van een Gerard Reve-bestelbus (Citroën HY) die kennelijk ooit iets met properheidseducatie van een ministerie te maken heeft t.b.v. schoolkinderen.	Daarna wordt het spoortracé een zandpad dat langs deze eveneens verlaten verblijfskeet voert.	Op deze foto is te zien hoe het tracé, hier vanaf een afstand gezien, langzaam maar zeker in een ingraving voert. We maken ons namelijk op om de Tunnel de Tracol te benaderen! De langste tunnel in de lijn (2392 meter!) die de Col de Tracol doorsnijdt en daarmee ook het hoogste punt van de lijn markeert. Na Tracol gaat de lijn in een gestage daling richting Bourg Argental.
Opeens staan we voor het westportaal van de Tunnel de Tracol. Helaas blijkt de toegang hermetisch afgesloten te zijn. Dat was niet de afspraak??!! Zoiets behoort voor ons opengebroken te zijn!	De Tunnel de tracol blijkt in het verleden een champignonkwekerij bevat te hebben (Waar kennen we dat van? Juist, van de Tunnel de St. Bernard, zie elders op Railtrash!), wat verklaart dat we hier niet gewoon in een open gat staren. De tunnel is nog steeds privé-eigendom en de eigenaar is niet van zins bezoekers in zijn tunnel toe te laten.	Nog even een foto van de -zeer frustrerend- afgesloten tunnelingang. Aan de andere kant is de tunnel vermoedelijk gewoon open, maar ik zal even een lang verhaal kort maken: aan de andere kant woont de eigenaar met zijn honden en ongemerkte benadering van de tunnelingang was alleen mogelijk met levensgevaarlijke halsbrekende toeren die wij ons als kostwinners niet kunnen veroorloven. We hebben werkelijk alles geprobeerd en zijn een hele middag bezig geweest om de tunnel aan de andere zijde te enteren. Maar vruchteloos; geen enkele foto. Wij druipen af....	...om als verslagen honden kilometers verderop maar verder te rijden over het geasfalteerde tracé richting Saint-Sauveur-en-Rue.	Met nog de frustratie van de Tunnel de Tracol in het achterhoofd, is zo'n authentiek hekwerk-viaductje bij La Chausée toch wel een erg schrale troost, maar a la, we maken een foto.
En een paar honderd meter verderop een viaduct over de spoorlijn, vlak voor Saint-Sauveur-en-Rue.	En nog een andersoortig viaduct bij Saint-Sauveur-en-Rue.	Wachterswoning bij Le Sapet, nog steeds vlak voor Saint-Sauveur-en-Rue. De spoorlijn is hier geen Axe Vert, maar gewoon een lokale weg.	Wederom een fraai viaduct, bij Les Salettes (nog steeds vóór Saint-Sauveur-en-Rue).	Overwegwachterswoning bij de kruising met de D27. Eindelijk zijn we dan ook bij het station van Saint-Sauveur-en-Rue beland.
Gare de Saint-Sauveur-en-Rue, km. 42.1.	Nevengebouwtje van het voormalige station van Saint-Sauveur-en-Rue.	Op het nevengebouw zijn nog deels de originele opschriften te lezen.	Viaduc de la Poulette (296 meter).	Uitzicht op het fraaie landschap vanaf het Viaduc de la Poulette tussen St. Sauveur-en-Rue en Bourg Argental.
Enkele honderden meters na het viaduct eindelijk weer een tunnel, en wel een gewoon openbaar toegankelijke tunnel, de Tunnel de Montrobier, zonder afwerende eigenaren met dichtmetselneigingen (Google-Translate zal wel niets met dit woord kunnen, sorry anderstaligen...). Hoewel; wij zien daar wel een hekwerk...	Jawel, een hekwerk, en er is zelfs een omleiding, maar hier stinken wij niet in.	Het hek is gewoon open (zoals dat hoort met hekken en deuren). De tunnel wordt of werd kennelijk gebruik als een opslagplaats van de gemeentewerken, ter oordelen naar de aard van aanwezige trash.	Kijkje in de Tunnel de Montrobier. 296 meter lang.	Ook dieper in de tunnel (we hebben onze lampen ontstoken zoals u merkt) staat nog allerlei trash van de gemeente (commune) Saint-Sauveur-en-Rue, naar wij aannemen.
Tunnel de Montrobier. Een gezellige bedoening.	De Tunnel de Montobier vertoont echt wat instortneigingen...	Tunnel de Montrobier. Oeps, hier maar beter geen echo-test doen...	Nog meer instortingen in de Tunnel de Montrobier.	We zijn er veilig doorheen gekomen en kijken nog even terug naar het oostportaal van de Tunnel de Montrobier.
Enkele honderden meters verderop kondigt zich de volgende tunnel aan: de tunnel de Lagrange, 346 meter lang.	Tunnel de Lagrange.	Ook de tunnel de Lagrange vertoont de neiging om in te willen storten.	Tunnel de Lagrange.	Vluchtnis in de tunnel de Lagrange.
Nog een instorting in de Tunnel de Lagrange.	Aan het uiteinde van de tunnel treffen we ook hier een verzameling rotzooi van de Travaux Publics van de plaatselijke commune.	Tunnel de Lagrange, oostportaal.	Enkele honderden meters verderop nóg een tunnel: de tunnel de Badol 1 (333 meter). Omwille van de tijd hier alleen even een foto van het oostportaal.	Wel nog even een kijkje nemen bij deze raadselachtige, geïsoleerde kast bij het oostportaal van de Tunnel de Badol 1.
Tunnel de Badol 1 suggereert dat er ook een Tunnel de Badol 2 is. Jawel, en deze tunnel (343 meter) blijkt als meetruimte voor een seismologisch instituut ingericht te zijn en derhalve voor ons onbetreedbaar. (Zuidportaal)	Dus ook maar even een kijkje aan de andere kant genomen. Tunnel de Badol 2, noordportaal. U moest overigens eens weten hoeveel moeite, snoei- en klimwerk wij gedaan hebben om deze foto te maken.	Want het tracé is vanaf hier behoorlijk dichtgegroeid en moeilijk begaanbaar. (Op foto's ziet het er overigens altijd makkelijker uit dan het in werkelijkheid is).	Ik bedoel maar.	Voorbij de Tunnel de Badol 2 treffen we deze raadselachtige betonnen bouwsels langs het spoortracé in het bos aan. Zou dit ook iets met het seismologisch laboratorium van doen hebben gehad?
Fraai viaduct onder het spoortracé bij km. 46.5.	Nog een verwilderd viaduct onder het spoor in de bossen bij Bourg Argental.	Enkele honderden meters verderop nog een viaduct, deze keer ook met authentiek hekwerk.	Detail van het hekwerk op het viaduct.	Het hekwerk in de lengte gezien, vanaf het spoortracé.
Het viaductje, gezien vanaf het bosweggetje dat er onderdoor liep. Prachtig; dit soort kunstwerken voor onbeduidende bosbouwersweggetjes die vroeger misschien van groot belang waren. Ook prachtig hoe vervallen en verlaten het hier is. Heel wat anders dan dat opgepimpte spoorfietspad dat we eerder zagen.	Het zelfde viaduct vanaf de andere zijde bezien.	Vergeten kraagschroef (tyrefond). Moet er al een paar decennia liggen.	Duiker onder de spoordijk.	En het uiteindelijke doel van deze boswandeling: de Tunnel de Mounes (226 meter) bij km. 47.0.
De Tunnel de Mounes vertoont ook al instortneigingen...	Tunnel de Mounes; gat in de tunnelwand.	Tunnel de Mounes, met gedeeltelijk ruw uitgehakte tunnelwand.	Vluchtnis in de Tunnel de Mounes, met raadselachtige opschriften.	Tunnel de Mounes.
Tunnel de Mounes; oostportaal.	Na de Tunnel van Mounes voert de lijn nog een stuk door bosgebied en komt daarna in meer agrarisch gebied waar de lijn moeilijk te volgen is (privé terrein enzo). De spoorlijn begint hier aan een slinger van 360 graden; een keerlus dus waarbij de sterk dalende spoorlijn onder zichzelf doorgaat. Halverwege de keerlus ligt het station van Bourg Argental (km. 51.6).	Voorbij het station van Bourg Argental passeert de lijn deze wachterswoning. Voorbij de bocht ligt de Tunnel de l'Homme waarmee de spoorlijn in zijn nederwaartse spiraal onder zichzelf doorgaat. Helaas is dit ook weer privé-terrein; we zullen daarom de tunnel van l'Homme vanaf de andere zijde benaderen en plaatsen de nu volgende foto's in omgekeerde volgorde.	Deze foto is gemaakt bij de ingang van de tunnel de l'Homme, vlakbij de wachterswoning. Het tunnelportaal te fotograferen was een iets te grote provocatie. De lokale boer (bewoner van de wachterswoning?) heeft er enkele landbouwvoertuigen geplaatst.	De Tunnel de l'Homme is 973 meter lang, ligt in een scherpe bocht, verkeert in goede conditie is dus eigenlijk een beetje saai.
Uw Railtrash-reporter in de tunnel de l'Homme bij Bourg Argental. Wij zongen hier in deze tunnel voortdurend "(Je suis) l'Homme!" van Michel Fugain.	Tunnel de l'Homme; uitgang.	Viaduct over het spoortracé tussen de tunnel de l'Homme en het gehucht Dovezet.	Spoortracé bij Dovezet.	Lokale weg over het voormalige spoortracé bij Dovezet.
Nog een viaduct bij Dovezet (bij le Moulin Ferrant).	Enkele kilometers verderop: het voormalige station van St. Marcel-les-Annonay (km. 58.0).	De volgende kilometers van het voormalige spoortracé zijn weinig interessant of voor een groot deel verdwenen onder de weg naar Annonay. Het eerst volgende interessate object is deze brug/dit viaduct over La Deume bij Vidalon (Annonay).	Viaduct over La Deume bij Vidalon.	Nogmaals het viaduct over La Deume bij Vidalon.
Enkele honderden meters verderop de tunnel de Vidalon, 303 meter (km. 63.6).	Tunnel de Vidalon bij Annonay.	Tunnel de Vidalon bij Annonay, zuidportaal.	In Annonay is het ooit behoorlijk grote station geheel uitgevaagd; geen interessante zaken te vinden. We snellen voort naar Vernosc-les-Annonay, waar het oude station nu dienst doet als restaurant. (km. 70.2).	Spoortracé bij het voormalige station van Vernosc-les-Annonay.
Nog een sprongetje van een paar kilometer: het tracé bij het gehucht Midon, met wederom een fraai viaduct over de voormalige spoorlijn.	Tunnel de Midon, 781 meter, zuidportaal (km. 71.7). Het portaal is er later gebouwd voorzetstel voor het oorspronkelijke portaal.	Tunnel de Midon; entree aan de westzijde. Duidelijk is te zien de overgang van het aangebouwde deel naar de oorspronkelijke tunnel. Een en ander houdt dacht ik verband met instortingen/vallend gesteente bij het oorspronkelijke portaal.	Tunnel de Midon.	Tunnel de Midon, die gedeeltelijk ruw uitgehakt is en niet geheel afgewerkt is met een bekleding van stenen.
Tunnel de Midon.	Tunnel de Midon, met stukjes metselwerk in het gewelf.	Tunnel de Midon, met bovenaan het gat van een ontluchtingspijp voor de rookgassen van stoomlocomotieven.	Nogmaals de tunnel van Midon met zijn ontluchtingspijpenaangelegenheid. (sorry wederom voor de Google Translate gebruikers...)	Zo ziet die pijp van de tunnel de Midon er bovengronds uit. Was nog een aardig partijtje zoeken om deze te vinden!
Terug weer in de tunnel de Midon.	Tunnel de Midon. Ook aan de andere zijde van de tunnel is er op merkwaardige wijze een verlengstuk aangeknutseld.	Tunnel de Midon, met rechtsonder ook nog een ingenieuze afwateringscontructie.	Tunnel de Midon, portaal aan de noordzijde.	Voorbij de tunnel van Midon gaat het tracé verder over een lastig begaanbaar, bosrijk tracé. Ook hier een fraai staaltje spoorweginfrastructuur.
Verderop, bij Thorrenc, dit hoge viaduct over het spoortracé.	Viaduct bij Thorrenc.	Spoortracé over bergrand nabij Thorrenc.	En dan de Tunnel de Thorrenc (262 meter), km. 74.3.	Tunnel de Thorrenc.
Boog in de tunnel de Thorrenc.	Tunnel de Thorrenc, noordportaal.	Viaduct ten noorden van het Kasteel van Thorrenc, met authentieke telegraafpalen.	Viaduct ten noorden van het Kasteel van Thorrenc.	Viaduct ten noorden van het Kasteel van Thorrenc.
Spoortracé (links) nabij Les Barges.	En nog maar weer een tunnel: de Tunnel de la Route Nationale 82 (181 meter), km. 76.2.	Tunnel de la Route Nationale 82	Tunnel de la Route Nationale 82, noordportaal.	Tracé bij St. Désirat, met achtergebleven max. snelheid bord.
Nabij St. Désirat.	Fraai uitzicht vanaf het tracé nabij St. Désirat. Links wijnstokken.	Spoortracé langs de wijnstokken bij St. Désirat.	Nabij St. Désirat. Het spoortracé is hier de toegangsweg naar de wijnkelder van het Domaine de Rochevine...	...die gevestigd is in een spoortunnel. Of eigenlijk is het geen tunnel, maar een "galerie"; de Galerie de la Clause (125 meter), km. 78.8.
Daarna gaat de lijn nog een paar kilometer als bospad verder, maar de dag zit er bijna op en we spoeden ons voor de laatste etappe: Peyraud, waar onze lijn zich samenvoegt met de spoorlijn Givors-Tournon. Bij Peyraud blijkt nog een stukje spoor van onze lijn te bestaan als een vaag soort laad- en losspoor.	Viaduct nabij Peyraud.	Wachterswoning en PN48 nabij Peyraud.	Onze spoorlijn kruist hier eerst ongelijkvloers de lijn naar Tournon.	En sluit dan aan op het emplacement van Peyraud, waar juist een Franse 1600 voorbij komt.
Na het emplacement van Peyraud voert het verder als geëlectrificeerde enkelsporige lijn naar St. Rambert. Hier steken we de Rhone en het omleidingskanaal van de Rhone over.	Authentieke gietijzeren spoorhekken + uitzicht over de Rhone tussen Peyraud en St. Rambert.	Splitsing in het spoor bij St. Rambert. Wij slaan rechtsaf, richting het station van St. Rambert-d'Albon.	...waar we links van het sienhuis aantakken op het station dat aan de hoofdlijn Lyon-Marseille ligt.	Gare de St. Rambert-d'Albon.
Hobbelige en kronkelige opstelsporen op het emplacement van St. Rambert-d'Albon.	Fraai betonnen wachthuisjes op een van de perrons van St. Rambert-d'Albon.	Perrons van het station van St. Rambert-d'Albon.	Ergens aan de kant vinden we nog restanten van oeroude leistenen vertrektijden borden....	En maken ons vervolgens uit de voeten via de voetgangerstunnel van het station van St. Rambert-d'Albon. Na 80 km. spoorchecken bij 30 graden boven nul, is het tijd voor een verkoelend biertje.

Totaal aantal foto's: 135 | Create web photo albums and photo books with Jalbum | Chameleon skin | Help

Dunières - Bourg-Argental - St. Rambert-d'Albon 2012 // copyright Victor M. Lansink - Railtrash!