We beginnen natuurlijk bij het begin, of beter gezegd: bij het eindpunt Empel-Rees aan de spoorlijn Oberhausen-Arnhem. Empel-Rees was het aansluitpunt van een spoorlijn helemaal uit Münster via Coesfeld, Borken en Bocholt. Aangelegd tussen 1900 en 1907, maar het laatste stuk tussen Isselburg en Empel-Rees sneefde in 1961. Van het emplacement op het aansluitstation Empel-Rees is dan ook niet veel over.

Wij veronderstellen dat het spoor uit Münster/Bocholt zijn eigen perron had dat mogelijk hier gelegen heeft.

In ieder geval is dit zwaar overwoekerde gedeelte aan de noordkant van station Empel-Rees het domein geweest van de lijn uit Bocholt.

In juni 2023 is dit deel van het emplacement grotendeels ontdaan van de overwoekering, vermoedelijk vanwege de aanleg van het derde spoor naar Oberhausen ("Ausbaustrecke"). Zowaar kwam er een oud spoor en een stootjuk aan het licht! Mogelijk een onderdeel van de lijn naar Bocholt (foto's 23-6-2023, Ewald Ewald).

Ja, waar hebben we het eigenlijk over? Station Empel-Rees aan de spoorlijn Oberhausen-Arnhem dus. Aardig plattelandsstationnetje uit de Duitse wederopbouwdoos.

De perrons van het station Empel-Rees. Rechts in de bosschages hebben de sporen voor de lijn uit Bocholt gelegen.

Direkt voorbij station Empel-Rees buigt een naamloos weggetje gelijkmatig in noordelijke richting. Geoefende spoorzoekers herkennen hier natuurlijk meteen de boog van een spoorlijn in.

Dezelfde weg, die dus het tracé van de lijn tussen Empel-Rees en Isselburg is, gezien in zuidelijke richting.

Voormalig spoortracé langs de Holtbusheide tussen Empel en Isselburg.

De voormalige chefswoning bij het niet bestaande stationsgebouw van Isselburg-Anholt aan de Hüttenstrasse te Isselburg.

Nogmaals de woning van de stationschef te Isselburg. Het stationsgebouw stond ernaast en op de achtergrond een modern bedrijfsgebouw op de plek van de goederenloods die er in 2003 tijdens onze vorige reportage nog stond.

Bij de kruising Hüttenstrasse / Stromberg in Isselburg is in deze bosrijke tuin nog vaag het spoortracé herkenbaar. Ter opluistering heeft men de hectometerpaal 6.1 bij geplaatst, die ook op deze hoogte gestaan moet hebben.

Een paar kilometer verder bij Werth is het spoor nog aanwezig als onderdeel van de industrielijn Bocholt-Mussum, zoals hier bij de Brömmelingstiege. Het spoor is hier echter zwaar overwoekerd en eindigt daar ergens bij die windmolen.

Bij de Brömmelingstiege, met een door hop begroeid andreaskruis.

Spoorwegovergang Mussumer Höfgraben.

Duiker bij de Mussumer Höfgraben ten oosten van Werth.

Spoorwegovergang Mussumer Höfgraben ten westen van Mussum.

Overgroeid spoor tussen Werth en Mussum.

Hopbellen tussen Werth en Mussum.

Spoorbrug over de Alte Aa ten noorden van het Industriepark Bocholt Hardterhook bij Mussum.

Spoorwegovergang nabij de Ruenhorst.

Hektometerstein 3.5

Bij het industriepark Bocholt Hardterhook is een klein emplacement voor de spooraansluitingen op dit bedrijventerrein.

Wissel voor de spooraansluiting naar het industriepark Hardterhook, bij de spoorwegovergang Am Ries.

Industrie-aansluiting bij de Schlavenhorst op het Industriepark Bocholt Hardterhook bij Mussum.

Deze aansluiting voert richting enkele geheimzinnige hekken.

Achter een van de hekken staat allerlei semi-museaal spoorwegmaterieel opgeslagen.

Zoals dit kleine diesellocje met platte wagen.

Het blijkt hier om materieel van de VEFS te gaan, de Verein zur Erhaltung und Förderung des Schienenverkehrs in Bocholt.

Alsmede enkele Schienenbus-/Steuerwagen-achtige rijtuigen in niet al te beste conditie.

Deze opname maakten we in 2003 ook al. zie deze link. Een lelijke gele doos en toen een nagelnieuw spoor. Nu, zoals bijna te verwachten, mild overwoekerd.

Spooraansluiting Industriepark Bocholt Hardterhook bij Mussum.

Terug weer naar het emplacementje langs het spoor richting Bocholt bij Mussum.

Naar rechts buigt de tweede aansluiting naar het Industriepark af.

Emplacement Industriepark Bocholt Hardterhook.

voorbij Am Ries (achtergrond)

Bij het vroegere station Mussum heerst nog de heerlijke rommeligheid die bij verlaten stations hoort.

Klassieke telefoonkast bij het vroegere station Mussum.

Er blijkt ook nog een zijspoor te zijn.

En niet alleen een zijspoor, maar ook diverse toonbeelden van railtrash, zoals wielstellen.

En enkele banken die misschien uit die Schienenbussen komen die we eerder zagen.

Het lijkt erop dat Mussum Bahnhof ook een kleine opslagplaats is van de VEFS.

Brugdelen en een oud bagagerijtuig te Mussum.

Dat we natuurlijk wel even van dichtbij willen besnuffelen.

Het rijtuig lijkt vooral te dienen als opslag voor altmodisch meubilair.

En het dak van het rijtuig is ook al niet meer in beste staat.

We volgen het spoor richting Bocholt nog een stukje te voet.

Een stapel spoorsecties, vermoedelijk ook verzameld door de VEFS.

Alsmede deze partij andreaskruisen.

Bahnhof Mussum.

Bahnübergang in de Mussumer Ringstrasse.

We maken even een sprongetje van een kilometer of twee naar Bocholt. We staan hier aan de zuidkant van het emplacement en kijken in zuidelijke richting. De trein naar Wesel is net gepasseerd. Rechts daarvan is de " Abzweig" richting Empel-Rees te zien.

Stellwerk met handbediende overweg aan de Kaiser Wilhelm Strasse te Bocholt, met de trein naar Wesel (Abellio VT 12 als RB32).

Stellwerk Bocholt, gezien in de richting van het station.

Emplacement Bocholt, dat vroeger natuurlijk wel wat groter is geweest.

Vanaf het emplacement gaat nog een spoor door naar de terminus van Bocholt.

Het spoor eindigt aan een perron dat een beetje afzijdig ligt van het oude stationsgebouw, maar wel direct aansluit op de standplaatsen voor de aansluitende streekbussen.

Het oude stationsgebouw heeft tegenwoordig een functie als Stadtbibliothek, waartoe er een detonerende aanbouw tegen geplaatst is.

Maar zowaar, Bocholt Terminus kent nog een klassiek formsignal, te bedienen vanuit het stellwerk aan de Kaiser Wilhelm Strasse.

En zo kon men vanaf hier door naar Winterswijk, ware het niet dat het sein voor eeuwig op onveilig staat.

Maar zoals u in de vorige reportage hebt kunnen zien, is de lijn naar Winterswijk behoorlijk ter ziele. Bocholt is het definitieve eindpunt.

In plaats van de traditionele Chinees eindigen we deze impressie van de lijn Empel-Rees - Bocholt met nog een stukje spoordesola in de vorm van deze overkapte perrontunnelingang te Bocholt.