Railtrash » Eschweiler-Weisweiler - Jülich, 20-8-2016

Vandaag volgen een gedeelte van de spoorlijn (Aachen-) Stolberg - Mönchengladbach, om precies te zijn het gedeelte Eschweiler - Jülich. Deze in 1873 aangelegde spoorlijn lag altijd een beetje buiten ons werkterrein, maar omdat de nietsontziende Duitse bruinkoolindustrie korte metten gemaakt heeft met het landschap ter plaatse, leek het ons interessant om te zien of er überhaupt iets te vinden valt van dit in 1983 opgeheven lijngedeelte.

Startpunt voor onze exploratie is de halte Eschweiler-Weisweiler (km. 47.9). Deze halte ligt aan de deels gereactiveerde en deels nieuw aangelegde spoorlijn Stolberg - Langerwehe. Spoorwegromantiek is hier ver te zoeken, het is louter ons beginpunt.	Iets verderop takt de goederenlijn naar Frenz af, wat in feite een restant is van onze spoorlijn naar Jülich, maar het aftakkende wissel ligt tamelijk onbereikbaar in de vrije baan, precies in de boog naar rechts.	Vandaar dat we ons maar meteen naar de goederenlijn richting Frenz begeven. Net voorbij autobahn 4 (achtergrond) ontvouwt zich een aardig emplacement, waar goederentreinen voor het Kraftwerk Weisweiler kop kunnen maken.	Vanaf het emplacement loopt parallel aan de Autobahn de spooraansluiting naar het Kraftwerk Weisweiler, die hier het riviertje de Inde kruist.	Het Kraftwerk Weisweiler is een aardig bouwwerk dat de omgeving volledig domineert.
Terug weer naar het bepaald ruim opgezette emplacement van Frenz.	Stootjukken markeren het einpunt van het spoor. Wat die graanwagens daar doen is ons onbekend; wellicht staan ze daar maar gewoon gestald in afwachting van betere tijden.	Het spoor kruipt nog een stukje door tot het asfalt van de Langerweher Strasse. Hier is vermoedelijk ook de halte Frenz (km. 45.6) geweest.	De betonnen rand in het struikgewas zou een restant van het perron van de halte Frenz geweest kunnen zijn, maar we zijn daar allerminst zeker van.	Ongeveer anderhalve kilometer verder struinen we door dit bosje bij Lamersdorf, waar ook een halteplaats geweest moet zijn.
Aan de Wehebach bij Lamersdorf zijn nog wat restanten van een vroegere spoorbrug te vinden.	Die we uiteraard even van onderaf moeten bekijken. De achterste brug betreft een gewone, nog in gebruik zijnde verkeersbrug.	Vervolgens komen we in Inden en dat is meteen een onmogelijk gebied. De gehele omgeving is hier ooit volledig afgegraven voor de bruinkool en weer dichtgekieperd. Vanaf de Goltsteinkuppe heb je een aardig uitzicht, maar sporen van sporen zul je hier niet vinden.	Iets verderop is nog een actieve bruinkoolput: Tagesbau Inden.	Tagesbau Inden, gezien vanaf het uitzichtpunt bij het vroegere dorpje Inden, dat nu een stukje verderop ligt, meer naar het zuiden.
Ten noorden van Inden, niet ver van de "Indenman", komen we toch nog een dichtbegroeid stuk dijk tegen dat volgens ons een restant van de spoorlijn moet zijn dat gek genoeg net buiten de afgraverijen is gebleven.	Maar de afgesloten wegen maken voor ons de voortgang niet erg gemaakleijk. Dit stuk van het gebied rond Inden zal binnenkort afgegraven worden voor de bruinkoolwinneing. Het plaatsje Pier heeft er al voor moeten wijken.	Na een lange omweg komen we aan in het plaatsje Schophoven, waar je vanaf een ander uitzichtspunt ook weer een aardig zicht hebt op de Tagesbau Inden, nu vanuit het noorden. Onze spoorlijn moet hier dwars doorheen gelegen hebben.	Bij het uitzichtspunt hangt deze interessante luchtfoto met het gehele gebied van de Tagesbau Inden. Onze spoorlijn liep van zuid naar noord dwars door het momenteel af te graven gebied. Het westelijke en zuidoostelijke deel van de Tagesbau is al weer ge-recultiveerd, zoals u kunt zien.	Tussen Schophoven en Kirchberg vinden we een stuk ongeschonden spoortracé. Op de achtergrond naderen dreigend de graafmachines van de Tagesbau Inden.
Voormalige wegkruising Schophovener Strasse bij Krichberg. Op de achtergrond het begroeide spoortracé.	Ten noorden van de Schophovener Strasse voert een duidelijk waarneembare spoordijk in de richting van het volgende te onderzoeken object: de spoorbrug over de Rur.	Wij moeten daarvoor echter wederom een stukje omrijden vanwege een Naturschutzgebiet. In Kirchberg pauzeren we even bij de desolate directeursvilla bij een papierfabriek.	Na veel gezwoeg en heel wat overtredingen komen we aan bij de ruige oevers van de Rur, waar we inderdaad (je moet goed kijken) nog de restanten (landhoofden) van een spoorbrug vinden. Meer iets voor de winter.	Daarna gaat een redelijk goed begaanbare dijk verder in de richting van Jülich.
Het lijkt een veelbelovend pad, dat oude spoortracé ten zuiden van Jülich.	Maar als we Landstrasse 56 kruisen, komen we op een terrein van een kalkzandsteenafgraverij waar we eigenlijk niet geacht worden te komen. NB: het viaduct in de weg is geen vroegere doorgang van de spoorlijn. Deze weg is pas later aangelegd; het spoor lag links en liep schuin voor ons weg.	Er volgde een wilde achtervolging door een man in een shovel en we ontsnapten nog maar net aan de dood. Helaas hebben we daar in de consternatie geen foto's van kunnen maken. We komen even op adem bij de Rübenstrasse ten zuiden van Jülich, waar onze lijn samenkomt met de Rurtalbahn uit Düren en waar we nog een paar weinig gebruikte sporen naar een suikerfabriek vinden.	Aankomst van de trein uit Düren ten zuiden van Jülich. Onze spoorlijn lag rechts.	We maken even wat zijsprongetjes. Aan de Rübenstrasse ligt ook nog het overwoekerde restant van de spoorlijnen van Jülich naar Aachen Nord, dat tot voor enkele jaren nog gebruikt werd door de papierfabriek in Kirchberg, bij die desola villa, weet u nog? Tevens reden hier treinen naar Puffendorf (Jülicher Kreisbahn vanaf Jülich Nord dat overigens gewoon ten westen van het hoofdstation lag). Jülich was een belangrijk spoorwegknooppunt.
Michiel poseert bij een gedoofd overwegwegsein op de overwoekerde lijn naar Kirchberg (-Aachen Nord) c.q. Puffendorf.	Een prelbock verhinderd eigenwijze treinen door te rijden.	Maar het spoor gaat verder.	Een grote verrassing is deze dubbele (spoor-)brug over de Rur. De lijnen naar Aachen Nord en Puffendorf hadden dus beide hun eigen tracé. De linkerbrug is nu een wegbrug; dus de parallelweg (Rübenstrasse) was ook spoortracé!	Uiteraard nemen we de brug waar het spoor nog op ligt.
Maar nemen ook een kijkje op de zuidelijke brug die tot fiets-/voetbrug is omgebouwd.	Voorbij de brug een oude hektometersteen: 25.5. Deze hoort bij de voormalige lijn naar Aachen Nord.	Met in het struweel nog deze aardige overwegbedieningskastjes.	En een totaal overwoekerd wissel, waarschijnlijk al voor de aansluiting naar de papierfabriek.	Nogmaals het wissel, maar dan in tegenlicht.
Nog weer even terug naar het punt in de Rübenstrasse waar onze lijn uit Eschweiler gelegen moet hebben. Dat blijkt niet zo makkelijk terug te vinden zijn in deze gevaarlijke en verboden omgeving (hoewel fietsers wel gedoogd worden). Op de achtergrond de spoorwegovergang van de lijn uit Düren.	Daarom volgen we even te voet een deel van het overwoekerde restant van de lijn naar Aachen Nord. Deze moet immers ook bij onze lijn uit Eschweiler uitkomen.	Met een mild avondzonnetje in de rug sluipen we verder over het spoor in de richting van het aansluitpunt. Op de achtergrond doemt de suikerfabriek van Jülich op.	Idem en dito.	Dan ontdekken we vanaf de spoorlijn een verborgen duiker in het struikgewas. Dat moet van de lijn uit Eschweiler zijn!
En we vinden een hektometerstein: 37.nog wat. Ook die moet van de lijn uit Eschweiler stammen!	Hier zitten we dan dus zo'n "on track" van onze lijn. We komen nu wel wat te dicht bij het in dienst zijnde gedeelte. Het emplacement begint bij de wissels op de achtergrond.	Verderop, op Bahnhof Jülich, zijn niet veel verwijzingen naar onze spoorlijn te vinden. De suikerfabriek is nog net zien links op de achtergrond. Aardig is nog wel de kilometersteen 0 die bij de Rurtalbahn naar Düren hoort.	Bahnhof Jülich. Iets teveel gemoderniseerd naar onze smaak.	Het bahnhof van Jülich is echter van onvervalste wederopbouwstijl en doet ons ten zeerste deneken aan stations als Wesel en het recent afgebroken Borken.
Zum Schluss een overheerlijke maaltijd in China Restaurant (en Hotel!) Hong Kong in Jülich-Stetternich. Overigens ligt dit restaurant pal aan het vervolg van de opgeheven spoorlijn naar Mönchengladbach!	Daarom nemen we nog even een kijkje na de maaltijd in het schemerdonker bij Immerath, waar het station ook dreigt te verdwijnen vanwege de bruinkool. Dit plaatsje is al grotendeels afgebroken en wat resteert is een ghosttown, waar nieuwsgierige pottenkijkers als wij niet geduld worden. Gelukkig zijn we inmiddels weer vrij en zullen we binnenkort een echte poging doen om ook het lijngedeelte Jülich - Mönchengladbach aan een onderzoek te onderwerpen.

Totaal aantal foto's: 52 | Maak web foto albums met Jalbum | Chameleon skin | Help

Eschweiler - Jülich, 20-8-2016 / copyright Victor M. Lansink - Railtrash!